İki Tanık

Vahiy Kitabı’nın 11. bölümünde iki tanık görürüz. Bunların kim olduğu konusunda pek çok tartışma vardır, ancak ruhsal yaşamınız için iyi bir çıkarım da vardır

Daha önce okumak isteyebilirsiniz

• 3,5 yıl
• İki canavar

Çağrı

Hikaye tapınağın ölçülmesiyle başlar. Tapınak Tanrı’nın varlığının ve Eski Antlaşma’da esas olarak kurbanların sunulduğu yerdi, ancak İsa nihai kurban olduğu için artık bu işleve sahip değildir. Öyleyse soru şudur: Tapınağın şimdiki amacı nedir?

Bu görümde tapınağın bazı bölümleri ölçülür ve Tanrı bunları sahiplenir, diğerleri ölçülmez (ve Yahudi olmayanlara istedikleri gibi kullanmaları için bırakılır). Resim tapınaktan sunağa ve tapınanlara (en büyükten en küçüğe) doğru gider ve tapınağın odak noktasını gösterir: Tapınanlardır, dolayısıyla Tanrı’yla olan ilişki tapınmayla tanımlanır. Sunağa yapılan göndermeye baktığımızda, beşinci mühürdeki acı çeken kiliseyi hatırlarız. Yani ibadet burada ölüme kadar sadakat anlamına gelir. Ve bu iki tanık tarafından yansıtılır.

İki tanığın kimliği

Tanıkların kim olduğu konusunda pek çok tartışma vardır: Onlar olabilir

• Yahya’nın İlyas’ın geri gelişi olması gibi peygamberlik figürlerinin özelliklerini taşıyan tarihi figürler
• eskilerin peygamberleri canlanır ya da
• iki tanık sembol olarak tasarlanmıştır

Metnin kendisi bize ipucu verir. “Onlar ‘iki zeytin ağacı’ ve iki kandil standıdır ve ‘yeryüzünün Rabbi’nin önünde dururlar’”. Bu, Zekeriya peygambere bir göndermedir (burada Başkâhin Yeşu ve Davut’un soyundan gelen Zerubbabil ile özdeşleştirilir) ama aynı zamanda kandillerle özdeşleştirilen yedi kiliseye de bir göndermedir.

Bu, İsa’nın birinci ve ikinci gelişi arasındaki tüm zamanı ifade eden 3,5 yıl tartışmasıyla daha da doğrulanmaktadır, bu nedenle bunların insanlar değil, kilisenin kendisi olduğunu varsaymak zorundayız.

Bunları belirli kişilerle ilişkilendirmek için birçok olasılık vardır, ancak en iyi eşleşme Musa ve İlyas’tır, çünkü mucizeleri iyi yansıtırlar, düşmanlarının üzerine gökten ateş yağdırmak İlyas için çok tipiktir ve İlyas’ın hizmetini yansıtan yağmuru durdururken, suyu kana çevirmek Musa’nın yönetimindeki ilk vebayı yansıtır.

Onların bir Musa ve bir İlyas olarak değil, tek bir tanık gibi hareket eden iki tanık olarak birlikte çalıştıklarını fark etmişsinizdir.

Peki neyi yansıtıyor? Kiliseyi. Sadece kilise bu ömre sahiptir. Bu görülebilir

• Musa’nın (Mısır’a ve Firavun’a tanıklık etmesi) dünyaya karşı bir tanık olması ve
• İlyas (İsrail’e ve kraliçe İzebel’e tanıklık eden) kilisenin kendisine (restorasyon) tanıklık eder.

Bunu şu şekilde de görebilirsiniz

• Musa’nın İsrail’e tanıklık etmesi (eski antlaşma) ve
• İlyas (Yahya olarak tekrar gelir) kiliseye tanıklık eder (eski antlaşma yerine gelmiştir)

İster İsrail’e ister genişletilmiş İsrail’e (kilise) yönelik olsun, dışa ya da içe doğru tek bir kilise olduğunu göstermek için.

Peki tek bir kilise varsa neden tek bir tanık olmasın? Tek bir tanığın hiçbir değeri yoktur ve çok fazla ortak hareket edilmektedir.

Ancak onlarda tuhaf olan bir şey var:

İki tanığın karakteri

Üzerlerinde çuvaldan yapılmış giysiler vardır

• bireysel yasın veya ulusal sıkıntının işareti
• dua ederken teslimiyetin göstergesi
• tövbe işareti olarak
• yaklaşan yargıya işaret eden peygamberlerin kehanet giysileri olarak

Bu yüzden düşmüş dünyayı tövbeye çağırmak için geliyorlar.

İşaretler ve mucizeler yapabilirler. Eski Ahit’in geçmişinde bu belalar, insanlara tek bir Tanrı olduğunu (ve borazanların öğrettiği gibi başkalarına güvenmenin güvenilir olmadığını) öğretmek için mucizeler anlamına geliyordu.

Düşmanlarını yok etmek için güç kullandıkları tek yer gökten gelen ateştir ki bu da İlyas’ın öyküsünde ateşi gönderen Tanrı’dır. Sonunda canavar tarafından bile alt edilirler.

Sonunda canavar tarafından alt edilirler. Bu nasıl mümkün olabilir? İsa kilisenin üstesinden gelinmeyeceğini söylemedi mi? Matta’daki metne bakarsanız, üstesinden gelmek için kullanılan sözcüğün Vahiy’dekinden farklı olduğunu görürsünüz. Vahiy’de tek seferlik bir üstesinden gelme anlatılırken, Matta’da sürekli bir alaşağı edilme söz konusudur.

Ve en önemlisi “tanıklıklarını bitirdikten sonra” yenilirler!

Böylece kilise yenilmiş gibi görünüyor ve tüm dünya tanıklar artık sessiz olduğu için kutlama yapıyor ve hatta gömülmedikleri için ölümlerinde bile onları aşağılıyor.

Ancak 3,5 gün sonra (3,5 yıla paralel olarak) diriltilecekleri ve İsa’nın göğe yükseltildiği gibi göğe yükseltilecekleri için yenilgi zafere dönüşür.

Bütün bu hikaye sürprizlerle dolu:

• Musa ve İlyas, öykülerinde dönüm noktası olan güçlü mucizeleriyle tanınırlar. Burada onların güçlü hizmetleri hiçbir şeyi değiştirmemiştir. Sadece şehit olarak ölümlerinde Vahiy’de değişiklik oldu. Bu arada, Eski Antlaşma’da hiçbiri şehit olarak ölmemiştir.
• Onların ölümü İsa’nın çarmıhtaki ölümüyle bağlantılıdır. Fethetme noktası onun ölümü ve dirilişidir. İsa sadık tanıktır, çünkü ölüme bile sadıktır ve bu nedenle zafer kazanmıştır. Tanıklar onun örneğini izlediklerinde, onlar da fethedeceklerdir.
• Bu hikâye aynı zamanda, soykırım tehdidi altındaki Tanrı halkının karşılık vermesine ve büyük bir zafer kazanmasına izin verilen Ester’in hikâyesinin tersine çevrilmiş halidir. Bir anı olarak Yahudiler bu zamanı kutlar ve birbirlerine bu günün anısına hediyeler gönderirler. Vahiy’de ilahi bir müdahale yoktur. Onlar öldürülür ve düşmanları birbirlerine hediyeler gönderir. Ester’de zafer düşmanlarının öldürülmesiydi, Vahiy’de ise düşmanlarının din değiştirmesiydi.
• Eski Antlaşma normalde kurtarılan bir kalıntıdan söz eder ama çoğunluk yargıya uğrar. Burada ise durum tam tersidir. Depremde 7000 kişi ölür ki bu da halkın yüzde onuna tekabül eder. Ama bu %90’ının kurtulduğu anlamına gelir. Ayrıca bu %90, Vahiy’de içten tapınma olarak her zaman olumlu olan Tanrı’ya yücelik verme yükümlülüğü altındadır.

Tanıklar ve hayvanlar

Canavarlara baktığımızda, nasıl tarif edildiklerine dair bir model izliyorlar ve birbirleriyle uyumlu ve birbirlerini tamamlayan tanıklar gibi davranıyorlar.

Sonunda ilginç bir chiasmus daha vardır: “İşte” ve “Eğer biri varsa”, “Anlayışı olan saysın” ile “Kulağı olan işitsin” arasında bir denklik olduğunu gösterir: Say" ve “Kulağı olan işitsin”, yani bilgi eyleme yol açmalıdır (İbranice’de işitmek=itaat etmek) ve “bilgelik” ile “azizlerin sabrı ve imanı”, Weishiet’in sabır ve imanla sonuçlanması gerektiğini gösterir.

Ancak bunun dışında tanıklar ve hayvanlar çok farklıdır.

Her ikisi de üstün gelen İsa’yı (yansıtmaya) çalışıyor.

• Tanıkların kaynağı Tanrı’ya tapınma, canavarların kaynağı ise ejderhanın intikamcı yenilgisidir.
• Tanıkların eylemleri tövbeye davet eden işaretler iken, canavar için bunlar boyun eğmeye yönelik işaretlerdir
• tanıklar alçakgönüllülükle gelir ve zamanın akıllıca yenilmesine izin verirken, canavarlar asla bir zayıflık işaretine izin vermezler
• canavar amacına ulaşmak için manipülasyon, korku, ayrımcılık ve ölümü kullanır, tanıklar bunların hiçbirini kullanmaz
• Canavar panikle hareket eder çünkü zaman kısadır, tanıklar ise korkusuzca hareket ederler çünkü zamanları geldiğinde işlerinin biteceğini bilirler

Öyleyse bir imanlı olarak yaşamınıza baktığınızda hangi kategoriye giriyorsunuz? Canavarlara mı yoksa tanıklara mı daha çok benziyorsunuz? Tanıklar gibi olmak ne anlama gelir/neye mal olur?

Daha Derine İnin

Kaynaklar