Üç gizem

Vahiy kitabı üç gizemden bahseder: Kilise’nin gizemi, Tanrı’nın gizemi ve canavarın gizemi. Bu gizemler nelerdir ve gizem nedir? Bunu birazdan göreceksiniz ve bunun kitabın yapısına nasıl yeni bir bakış açısı kazandırdığını da göreceksiniz.

Gizem

Gizem sözcüğü Eski Ahit peygamberlerinde yalnızca bir yerde geçer: Daniel kitabında dünya güçlerinin yok edilişi, Tanrı tarafından yerleştirilen ve çok küçük ve zayıf görünen bir şeyle anlatılır. Bu bir sır değil, inanılmaz bir şeydir.

Yeni Antlaşma’da da bu terim Tanrı’nın şimdi açıklanmış olan planından söz eder: Mesih çarmıhta yenilgiye uğramadan dünyayı fethetmiştir.

Bu gizem kitapta uzun uzun anlatılır. Bu kitap Tanrı’nın dünyayı nasıl onardığını ve kötülüğü nasıl yok ettiğini, kilisenin de bunun en önemli ortağı olduğunu gösterir (11. bölümdeki küçük kitaba bakın). Ancak kiliseye Tanrı’nın ordusu olarak baktığımızda savaş araçları bizi şaşırtabilir:

• temel güçleri ve nitelikleri Tanrı’ya olan sadakatleri gibi görünmektedir (bakireler)
• başarının anahtarları ibadet, tanıklık, tahammül ve kötü hükümdar gemisini batıracak olan duadır
• fethetme ve muzaffer olma konusunda farklı bir bakış açısına sahip gibi görünüyor

Kilisenin gizemi

Kilisenin gizemi İsa’ya bağlı olarak dünyaya ışık olmaktır. Bu konu 1–9. bölümlerde ayrıntılı olarak ele alınır.

Bu, mektuplarda kiliselerin ölçüldüğü kriterdir. Güçlenerek büyümenin yanıtı ise tapınmanın anlatıldığı bir sonraki bölümde yer alır.

Kilise, itaatkâr olan (tapınma ölüme kadar sadakatin bir ifadesidir) ve şimdi Kilise’nin acı çekmesine neden olan şeytanın aldatmacasını açığa çıkaran İsa’ya bakmalıdır. İsa tüm bunlara bir son vermeden ve Kendisini açıklamadan önce, Kilise O’nun ordusunun da huzur içinde olduğunu anlamalıdır.

Şimdi kilise dua ederek dışarı çıkabilir ve dünyayı sarsabilir. Ama dua tek başına yeterli değildir! Daha fazlasına ihtiyaç vardır: Tanrı’nın vahyine. Bu, Tanrı’yla olan ilişkinin özü olarak tapınma tarafından açığa çıkarılır.

Tanrı’nın gizemi

Tanrı’nın gizemi 10. bölümde birçok şekilde görülebilir:

• O tüm dünyanın hükümdarıdır
• Büyük iş Tanrı’nındır (5. bölümdeki büyük tomar), kilise hepsini taşımaz (küçük tomar)

Her şey tapınakla başlar: Tanrı’nın bulunduğu yerin tapınma yeri olması amaçlanmıştır.

Kilise İsa’yı taklit etmezse etkili olamaz.

Bu, İsa’nın yaşamında nasıl muzaffer olduğunu gösterir. Kilise canavarların aldatmacasından endişe duymamalı ve bundan ders çıkarmalıdır.

Tanrı halkıyla birlikte olacak ve herkese yaşamının ödülünü verecektir.

Şimdi Tanrı harekete geçer ve insanların yüreği için savaşır ve şeytanların imparatorluğunu yıkar ki bu da bizi son konuya getirir.

Fahişenin gizemi

Son gizem, şeytanın tam karşıtı olarak mükemmel durumdaki kiliseyi tanımlar. Burada birkaç önemli nokta vardır:

• fahi̇şeni̇n sirri asla açiklanmaz — bunun bi̇r parçasi olmadiğinizi her zaman i̇zleyi̇n
• fahişe onu korumak için büyük bir ağ kurdu ve sonunda onu yok etti
• Fahişeyle ilgili büyük bölüm, bunun tam tersi olan Yeni Yeruşalim’in (gelin, kilise) uzun öyküsüyle karşılanır. Kilise fahişeye bulaşmamaya dikkat etmelidir, yoksa onunla birlikte batacaktır.

Bu bölüm bir chiasm ile Fark, Ortak ve Kimlik

• 17/1-19/10: Yargı fahişe üzerinde
  • 19/11-16: tanrısal yargıç
    • 19/17-21: Yargılama canavarlar ve sahte peygamber üzerinde (bkz Ez.38-39)
      • 20/1-3: Şeytan 1000 yıl hapsedildi
      • 20/4-6: Kilise hüküm sürer 1000 yıl boyunca
    • 20/7-10: Yargı Yecüc ve Mecüc üzerinde
  • 20/11-15: tanrısal yargıç
• 21/1-22/5: gelinin gerekçelendirilmesi

Böyle bir (çift) yapı, dış öğeyi ve bunların karşıtlığını vurgulamayı amaçlamaktadır. Burada mesaj açıktır: Gelin fahişeden farklı olmalıdır, kilisenin fahişenin davranış ve değerlerinden ayırt edilmesi gerekir.

Küçük bir genel bakış

Bu, buna biraz yapı kazandırmanın ilk denemesi