İncil’den referanslarla dolu
Vahiy Kitabı’nı anlamanın anahtarı onu Kutsal Kitap’ın kendisiyle yorumlamaktır, çünkü bu kitap Kutsal Kitap’ın geri kalanına göndermelerle doludur. Ancak bu gerçekten böyle midir ve orijinal okuyucular bunu anlamış mıdır?
Sıkıştırılmış referanslar
Kitabın pek çok bölümünde göreceğimiz gibi, Kutsal Kitap’a yapılan pek çok atıf vardır, çoğunlukla sadece atıfta bulunulmamış, birleştirilmiş, tersine çevrilmiş veya yeni bir bağlama aktarılmıştır.
Ancak ilk okuyucu bu kadar yoğun bir bilgiyi kavrayabilir mi?
İlk okuyucular
The early readers were very well able to grasp these information as
- Tüm bunların bulunduğu Küçük Asya’daki kiliseler Yahudi imanlılardan ve Elçilerin İşleri’nde de görebileceğiniz gibi sinagoglarla yakın ilişki içinde olan paganlardan oluşuyordu
- Özellikle İzmir ve Filadelfiya’daki kiliseler Eski Antlaşma hakkında derin bilgi sahibi olduklarını varsayan sinagoglarla yakın ilişki içindeydiler. Birçok Yahudi Hıristiyan olduğunda da durum aynıdır ve bu da oradaki imanlıların İsa’nın Eski Antlaşma peygamberliklerinin gerçekleşmesi olduğunu gösterebileceklerini varsayar.
- Sahte peygamberlere Eski Ahit’teki İzebel referansıyla gönderme yapılması, (bilinen) Yeni ve Eski Ahit referanslarının bu kiliselerde çarpıtıldığını göstermektedir
- Yuhanna’nın kiliseye yazdığı mektuplarda kudret helvası, İzebel, tapınak, Yeni Yeruşalim ya da Balam gibi Eski Antlaşma’dan alıntılar yapması çok tuhaf olurdu.
- Yuhanna kendisini muhtemelen kilise tarafından kabul edilen bir peygamber olarak görüyordu ve bu nedenle muhtemelen aynı zamanda bir öğretmendi ve onlara Eski Antlaşma’yı öğretmiş olmalıydı, bu da kiliselerdeki yanlış (bilinen) öğretilerin açığa çıktığını gösterir.
- Elçilerin İşleri’nden ve Yeni Antlaşma’daki diğer bölümlerden, Yahudilerin ve putperestlerin Berea’da, Efes’te, Timoteos’a öğretmen olarak Eski Antlaşma’yı (ilk Hıristiyanların Kutsal Kitabı) öğrettiklerini ve Pavlus’un tüm Kutsal Kitap’ın önemini vurguladığını biliyoruz