Kilise İsrail’in bir parçasıdır

Bu kulağa garip geliyor. Kilise İsrail’den daha büyük değil mi? Ya da kilise İsrail’in yerini mi alıyor? Ya da İsrail zamanın sonunda kilise olmadan geri dönecektir. Bu, olmayan bir ihtilaf olduğunu ima eder.

Yahudi olmayanların gizemi

Pavlus Efesliler’e yazdığı mektupta şöyle der: “Yukarıda kısaca değindiğim gibi Tanrı, sır olan tasarısını bana vahiy yoluyla bildirdi. 4 Bu mektubu okuduğunuzda Mesih sırrını nasıl kavradığımı anlayabilirsiniz. 5 Bu sır önceki kuşaklara açıkça bildirilmemişti. Şimdiyse Mesih’in kutsal elçilerine ve peygamberlerine Ruh aracılığıyla açıklanmış bulunuyor. 6 Şöyle ki, öteki uluslar da mirasa ortaktır, aynı bedenin üyeleridir ve Müjde aracılığıyla Mesih İsa’da vaade ortaktır.”

Gizem bir sır değil, inanılmaz bir eylemdir: Yahudi olmayanlar İsrail’le aynı mirası, aynı bedeni ve vaatleri paylaşırlar. Yeşaya’nın gerçekleşmesi olan Mesih tarafından birbirlerine bağlanmışlardır.

İsa yeni antlaşmadır ve Yahudiler ve Yahudi olmayanlar son zaman İsrail’idir. Bu, İsa çarmıhta öldüğünde başlamış ve tekrar geri döndüğünde tamamlanmıştır. Son zaman İsrail’i bir ulus değil, İsa’ya ait olmakla tanımlanır.

Eski Ahit’te İsrail için kullanılan ve şimdi İsa’ya inanan Yahudi olmayanları da içeren İsa’ya inanan etnik İsrail’i içeren yeni İsrail olan kilise için kullanılan birçok tanımlama vardır. Aslında İsrail’le yapılan antlaşma İbrahim’le kilise arasında sadece bir aracıydı.

Tanrı’nın Sevgilisi

Bu, Tanrı’nın Benyamin oymağını çağırdığı ve İsrail’in antlaşmayı bozmasından bahsettiği bir terimdir.

Ancak bu terimi Pavlus seçilmiş olduğumuzdan söz ettiğinde de buluruz. İlginç bir şekilde burada Eski Ahit’te İsrail’in Tanrı’ya tapınmak için toplandığı zamanları tanımlamak için kullanılan “ekklesia” terimini de kullanır.

Romalıların mektubunda, İsrail’i sevdikleri olarak adlandıran peygamber Hoşea’ya seslenilir ki, bu şimdi Yahudi olmayanlar için yerine getirilmiştir.

Tanrı’nın oğlu

İsrail’e Tanrı’nın oğlu denir,

• Tanrı Mısır’dan Çıkış için çağrıda bulunduğunda ilk doğan oğul bile
• giriş bölümünde kendinize nasıl davranacağınızı
• İsrail Tanrı’nın babaları olduğunu unuttuğunda
• Tanrı’nın çocuklarıyla nasıl ilgilendiğinin bir kanıtı
• İsrail gelecekte Tanrı’nın çocukları olarak yeniden büyüdüklerinde çağrılacaktır.
• Tanrı Mısır’dan Çıkış hakkında düşündüğünde
• İsrail kabilesi Efrayim ilk doğan olarak adlandırıldığında
• Davud’un oğlunun ilk çocuğu olarak konuşuldu

İsa Tanrı’nın oğlu olduğu için kiliseye Tanrı’nın oğlu denir ve hepimiz onun tarafından evlat edinildiğimiz için hepimiz onun kardeşleriyiz. İsa nasıl İbrahim’in soyundan geliyorsa, biz de öyleyiz. İshak gibi biz de vaadin çocuklarıyız ve Yeruşalim bizim annemizdir.

Bize İsrail’in torunları da denir.

Sünnet olmak

Bu aslında İbrahim’e kadar uzanan bir şeydi. Pavlus sadece “dışı” sünnetli olan ama yüreği sünnetli olmayan bir Yahudi’nin Yahudi olmadığını belirtir, daha sonra bunu teyit eder ve gerçek sünnetin sadece Mesih’te mümkün olduğunu gösterir.

Tapınak

Bir başka tanımlama da İsrail’in Tanrı’yla paydaşlık ettiği yer olan tapınaktır. Bizler şimdi bu tapınağız ve bu nedenle yaşam tarzımıza dikkat etmeliyiz. Tapınak İsa’ya dayanır.

Tanrı’nın Gelini

İsrail Eski Ahit’te Tanrı’nın gelini olarak adlandırılır, sadakatsizlik zamanlarında da Tanrı Hoşea’nın bir kadınla evlenerek bunu göstermesine izin verir.

Ama aynı zamanda kilise gelin olarak adlandırılır, Mesih’le olan evlilik erkek ve kadın arasındaki evliliğe benzetilir.

Vahiy’de Mesih’in gelini, kilisenin (havariler) yanı sıra İsrail’in (kabileler) unsurlarını da içeren kilisedir.

Rahipler Krallığı

İsrail’den kâhinler krallığı olarak söz edilir ve bu doğrudan Petrus’taki kiliseye, Vahiy’deki giriş bölümüne ve daha sonra Mesih’e tapınmaya uygulanır.

Tanrıların bağı

Tanrı bağ resmini kötü muamele gören ya da terk edilen olan İsrail’e uygular. İsa bu resmi alır ve İsrail’in başarısızlığını göstererek meyve veren başkalarına verilmesini sağlar ve bu da Pavlus tarafından kiliseye uygulanır.

Zeytin ağacı

İsrail’den zeytin ağacı olarak bahsedilir, örneğin kuzey krallığı için, antlaşmayı bozduklarında ya da İsrail’i restorasyon için çağırdığında onlara hatırlatır.

Bu, İsrail’deki bireyler ya da İsrail’deki bir yargıç, kral Davut ya da Yeşu ve Serubbabel gibi liderler olabilir.

Öte yandan Yahudi olmayanlar zeytin ağacının bir parçası olarak tanımlanır ve kilise Zekeriya peygamberden gelen iki zeytin ağacı olarak tanımlanır ve bu iki tanık bağlamında daha da detaylandırılır.

Tanrı’nın değerli mülkiyeti

Titus’a bir göz atalım: “Mesih bizi her suçtan kurtarmak, arıtıp kendisine ait, iyilik etmekte gayretli bir halk yapmak üzere kendini bizim için feda etti.”

Tanrı İsrail’i kendi hazinesi olarak adlandırır, çünkü İsrail’i temiz olarak seçmiştir, öyle ki İsrail O’nun buyruklarını yerine getirsin.

“İyi olanı yapmaya istekli” terimi İsrail’in Tanrı’ya itaat etmesi için bir çağrıdır.

Tüm kötülüklerden kurtarmak, İsrail’in tüm kötülüklerden kurtarılacağı vaadinin yer aldığı Mezmurlar’a bir göndermedir.

Bakanlık

Yeşaya 49 kilisede yerine gelir.

Yeşaya 49	İsa	kilisede gerçekleşmiştir
Ve bana dedi: Sen benim kulumsun, kendisini yücelttiğim İsrail’sin. (Yeş.49/3) Ve şimdi beni kulu olmam, Yakup’u kendisine geri getirmem için ana rahminde şekillendiren RAB -İsrail toplanmamıştı, yine de RAB’bin gözünde onurlandırıldım ve Tanrım benim gücümdü- evet, diyor ki, “Bu küçüktür ki, Yakup’un oymaklarını diriltmek ve İsrail‘den korunanları geri getirmek için benim kulumsun; ama seni aynı zamanda ışık olarak Gentiles‘e verdim ki, dünyanın sonuna kadar benim kurtuluşum olasın!” (Yeş.49/5-6) ve seni koruyacağım ve seni halk için bir antlaşma, diğer uluslar için bir ışık olarak koyacağım; öyle ki, körlerin gözlerini açın, zindandan bağlı olanları ve karanlıkta oturanları zindandan çıkarın. (Yeş.42/6-7) Körleri bilmedikleri yoldan götüreceğim, onlara bilmedikleri yollarda kılavuzluk edeceğim; karanlığı önlerine ışık, engebeyi düzlük yapacağım. Bu sözleri yerine getireceğim ve onları bırakmayacağım. (Yeş.42/16)	paganlara vahiy için bir ışık ve halkının İsrail‘inin yüceltilmesi için! (Lk.2/32) yani, Mesih’in acı çekmesi gerektiği ve ölülerin dirilişinin ilk meyvesi olarak ışık halkına ve ayrıca Gentiles‘e vaaz vereceği (El.26/23)	Çünkü Rab bize şöyle buyurdu: “Dünyanın uçlarına kurtuluş olasınız diye sizi Gentililere ışık olarak gönderdim!” (Vah.17/3) Onların gözlerini açmak için, karanlıktan aydınlığa ve Şeytan’ın egemenliğinden Tanrı’ya dönsünler, günahları bağışlansın ve bana iman ederek kutsal kılınanlar arasında miras alsınlar diye! (El.26/18)

Ruh’un Dökülmesi

Yoel’in Ruh’un dökülmesiyle ilgili peygamberlik sözünün Pentikost’ta gerçekleştiğini biliyor olabilirsiniz.

Ancak bağlama bakıldığında önemli bir nokta ortaya çıkar. Bu, 18. ayetten itibaren İsrail’in restorasyonunu açıklar, özellikle de İsrail’e atıfta bulunan sonraki ayet. Ayrıca Ruh’un dökülmesi sadece İsrail’e ve hizmetkâra vaat edilmiş, uluslara asla vaat edilmemiştir.

Ruhun dökülmesi son günlerde gerçekleşmelidir; bu ifade sadece Yeşaya’da ulusların Yeruşalim’e gelişini anlatırken bu şekilde kullanılır. Bu uluslar listelenmiştir ve Babil kulesinden dağılan listenin daha küçük bir versiyonudur, bu da bunun tüm uluslar için geçerli olduğunu gösterir.

Kornelius ve ev halkı Kutsal Ruh’u aldıklarında o kadar şaşırtıcıydı ki, Petrus’un Yahudi olmayan birinin evine girmesine artık hiçbir itiraz yoktu.

Elçilerin İşleri 2, Elçilerin İşleri 1'in yerine getirilmesidir (Kutsal Ruh'la doldurulmuştur. Elçilerin İşleri 1/8, Yeşaya'nın gerçekleşmesidir

.

Yeşaya

Elçilerin İşleri 1:8

Yükseklerden gelen Ruh üzerimize dökülene kadar. O zaman çöl meyve bahçesine, meyve bahçesi de ormana dönüşecek (Yeş.32/15) Siz benim tanıklarımsınız, diyor RAB ve seçtiğim kulum, beni tanıyıp inanasınız ve O olduğumu göresiniz diye; benden önce hiçbir Tanrı oluşmadı ve benden sonra da olmayacak (Yeş.43/10). Ve sizler tanıklarımsınız, diyor RAB, ben Tanrıyım (Yeş.43/12). Ama sizi öteki uluslara ışık olmanız için de görevlendirdim, öyle ki, dünyanın uçlarına kadar kurtuluşum olasınız! (Yeş.49/6)

ama güç alacaksınız (Luka) Kutsal Ruh üzerinize geldiğinde, Yeruşalim’de, bütün Yahudiye ve Samiriye’de ve dünyanın sonuna kadar şahitlerim olacaksınız! (Bkz. İşaya‘ya atıfta bulunan Havariler Tarihi).

Kaynaklar